تأثیر تمرین استقامتی بر سطوح پروتئین VEGF در بافت عضله قلبی رت‌های نر دیابتی شده با STZ

Authors

  • سوری, رحمان گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت ‌بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • چوبینه, سیروس گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت ‌بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Abstract:

Background: Exercise is considered as the important treatment in diabetic patients and the process of angiogenesis in diabetes can be affected by exercise. The purpose was to investigate the effect of 6 weeks of endurance training in the form of treadmill running on VEGF levels in cardiac muscle of diabetic rats. Materials and Methods: 24 male Wistar rats weighing 245±9.4 g and 8 weeks old were randomly assigned to control (n=6), exercise (n=6) diabetic (n=6) and diabetic and exercise (n=6). Diabetes was induced by streptozotocin (50 mg/kg). The training was performed for 6 weeks and 5 sessions per week. 24 hours after the protocol, the rats were sacrificed and their cardiac tissue extracted. The VEGF levels were measured by ELISA. To analyze data, one-way ANOVA was used. Results: Training results showed a significant increase in VEGF in the diabetic group compared to the control group (p=0.008). The level of VEGF in the diabetic group was significantly reduced compared with the control and exercise groups (p=0.001). The level of VEGF in the diabetic and exercise group was significantly lower than the control and exercise groups (P<0.05). Exercise significantly increased VEGF in the exercise group compared to the control group (p=0.001). Conclusion: VEGF levels were significantly higher in healthy groups than in diabetic groups and training increased the level of VEGF in the cardiac muscle, and possibly this increased levels of VEGF has positive effects on angiogenic processes in diabetic patients. Therefore, endurance training could be a valuable strategy to develop therapies for diabetes.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

‌ تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی فزاینده بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر

زمینه وهدف: آیریزین که توسط عضله اسکلتی در پاسخ به فعالیت ورزشی تولید می‌شود، اخیراً به‌عنوان هدف درمانی برای بیماری‌های متابولیک گزارش شده است. هدف از پژوهش حاضر ‌بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و استقامتی بر سطوح آیریزین بافت کبد و عضله دوقلو در موش‌های صحرایی نر است. مواد و روش‌ها:در این پژوهش 15سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل(5 سر)،تمرین استقامتی(5 سر)و تمرین مقاومتی(5 سر)...

full text

تأثیر تمرین مقاومتی بر آیرزین و بیان ژن PGC1α در عضله قلب رت‌های دیابتی ‌شده با STZ

مقدمه: با توجه به نقش PGC1α در متابولیسم گلوکز، آیرزین نیز یک مایوکاین القا شده با فعالیت ورزشی می‌باشد که با دیابت نوع 2 کاهش می‌یابد. بیان ژن PGC1α در افراد دیابتی تا 50% کاهش می‌یابد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر بیان ژن PGC1α، آیرزین، انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در رت­های دیابتی ‌شده با استرپتوزوتوسین بود.  مواد و روش‌ها: در...

full text

تأثیر تمرین استقامتی تداومی بر پروتئین تروپومدولین-2 نخاع موش‌های صحرایی نر مبتلا به نوروپاتی دیابتی

مقدمه: کاهش ظرفیت نوزایش عصبی اصلی­ترین عامل درگیر در نوروپاتی دیابت است. یکی از پروتئین­های درگیر در مخروط رشد آکسونی، تروپومودولین-2 (TMOD2) است. این پروتئین، تنظیم کننده شکل­گیری نورون است. بدین منظور هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین استقامتی تداومی بر میزان پروتئین TMOD2 بافت نخاع رت­های صحرایی نر مبتلا به نوروپاتی دیابتی بود.  مواد و روش ­ها: مطالعه ح...

full text

تأثیر شدت تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری‌ لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین

زمینه و هدف: تغییر در بیان پروتئین‌های قطره چربی آدیپوسیت‌ ها مانند پری ‌لیپین A سبب تغییر در لیپولیز و مقاومت به انسولین می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر سه شدت مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری ‌لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های دیابتی نر نژاد ویستار بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه 8 ‌تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 20  issue 3

pages  110- 124

publication date 2018-10

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023